اسپانیایی

خرید لباس‌ اسپانیایی به صورت آنلاین

خرید لباس اسپانیایی به صورت اینترنتی برای نونهالان و کودکان در سنین مختلف با بهترین کیفیت و مدرن ترین طراحی و قیمت مناسب به صورت اماده و شخصی دوزی

انواع لباس های اسپانیایی

مروری قابل اعتماد از تاریخ لباس اسپانیایی از قرون وسطی تا قرن بیست و یکم، از جمله وام‌گیری و تأثیر آن بر لباس سایر فرهنگ‌ها، باید نوشته شود. موضوع به دلیل ساختار داخلی کشور، جامعه چندفرهنگی که امپراتوری بزرگ اسپانیا در اوایل دوره مدرن را به وجود آورد و مظهر آن بود. اسپانیا کشوری بزرگ و البته کم سکنه، واقع در جنوب غربی ترین حاشیه اروپا، دارای هویت های منطقه ای متنوعی است. که دارای تفاوت های آب و هوا، جغرافیا، و زبان و میراث تاریخی غنی است. اسپانیا کشوری با تضادها بوده است.

تاریخچه لباس اسپانیایی

برای بیش از 700 سال تا حدی توسط مورها اشغال شده بود و زندگی مشترک را تجربه کرد. ادیان مختلف (یهودی، مسلمان و مسیحی) تا سال 1492 وجود داشت. از آن تاریخ، این کشور به قهرمان ثابت، پر سر و صدا و گاه غیرقابل تحمل کاتولیک تبدیل شد. دولتی که دوران طلایی خود را در قرن های شانزدهم و هفدهم تجربه کرد.

امپراتوری عظیم آن، که از طریق به ارث بردن اراضی در جنوب هلند و ایتالیا و اشغال مستعمرات در قاره آمریکا، آسیا و آفریقا به دست آمد. تا اوایل قرن هفدهم ثروت و قدرت زیادی را در امور جهانی به ارمغان آورد. با کاهش تدریجی هر دو، اسپانیا به «اروپا حاشیه‌ای» تبدیل شد. که تنها از دهه 1960 به بعد در دوران دیکتاتوری ژنرال فرانسیسکو فرانکو (1939-1975) مدرن شد. و محصولات فرهنگی خود، به‌ویژه فیلم و پوشاک، را فراتر از مرزهای خود و مستعمرات سابق به فروش رساند.

آب و هوای اسپانیا خود را به کشت طیف گسترده ای از مواد خام برای تولید نساجی وام داده است. و مهارت ها در تولید صنایع دستی مدت هاست پرورش یافته است. صنعتی شدن، که زود آغاز شده بود، از شمال اروپا عقب ماند. و تولید انبوه لباس تنها در طول قرن بیستم به تدریج آغاز شد. در قرون وسطی، پشم از دشت های کاستیا در داخل کشور بسیار ارزشمند بود و به طور گسترده صادر می شد.

کتان (برای کتانی های خوب و نه چندان ریز) در آب و هوای مرطوب گالیسیا به وفور رشد کرد. و مورها با معرفی سروکشی و ابریشم بافی اندلس و والنسیا را غنی کردند.

قرن شانزدهم

ابتدا در شبه جزیره، از قرن شانزدهم به بعد، مستعمرات اسپانیا مواد رنگزای عجیب و غریبی را عرضه می کردند که قرمزهای درخشان و عمیق ترین سیاهی ها را ارائه می کرد. رنگ هایی که هنوز هم در پالت اسپانیایی در کلیسایی، منطقه ای، نقش دارند. و لباس مد روز بافندگی در قرون وسطی به خوبی تثبیت شد. در حالی که بافندگی در قرن سیزدهم وارد شد. و احتمالاً توسط مورها از طریق اندلس به اروپا معرفی شد. اسپانیا در طول قرن نوزدهم مکانیزه شد. در حالی که مهارت هایی مانند گلدوزی و چرم دوزی به عنوان صنایع دستی ارزشمند تا به امروز باقی مانده است.

لباس‌های اسپانیایی با یک تفاوت

در قرون وسطی، اسپانیا به مناطق مسیحی و مسلمان تقسیم شد. و میزبان انواع سبک های لباس بود که اصطلاحات و برش های آن از قرن دهم به بعد نشان دهنده بدهی به مواد و لباس های عربی حتی در پادشاهی های مسیحی بود. برای مثال، محتویات مقبره‌های پادشاهان قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم کاستیا در بورگوس، شامل مانتوها، مانتوها، و تونیک‌های ساخته شده از ابریشم است. که با طرح‌هاب شمالی با ابزارهای هرالدیک مانند شیرها و قلعه‌های لئون و قلعه‌های لئون ساخته شده‌اند.

قرن یازدهم

کاستیل، با ابریشم‌هایی با نقش‌های اسلیمی مانند پوشش گیاهی، نقوش هندسی، ستاره‌ها، زیگزاگ‌ها و کتیبه‌هایی به خط عربی پوشانده شده‌اند. در قرن یازدهم، مسیر زیارتی در شمال اسپانیا به سانتیاگو د کامپوستلا، اسپانیا را با اروپایی‌های همسایه به طور پیوسته و در اواسط قرن چهاردهم مرتبط می‌کرد. اشراف اسپانیایی و نخبگان شهری آنقدر ثروتمند بودند که به طور مرتب سبک لباس را تغییر می دادند. و کمد لباس خود را با مدهای بورگوندی و ایتالیا غنی می کردند.

قرن شانزدهم

روی کار آمدن چارلز اول (پسر فیلیپ بورگوندی) به تاج و تخت اسپانیا در سال 1516، روابط صمیمانه اسپانیا با هر دو ایالت مهر و موم شد. و لباس سیاه و سفید سختی که از پرتره های عصر طلایی اسپانیا آشنا بود را معرفی کرد:

این لباس رسمی (گالا نگرا) با زنجیر، دکمه ها و جواهرات طلایی مجلل ساخته شده از فلزات گرانبها از مستعمرات اسپانیایی-آمریکایی تزئین شده بود. انحصار اسپانیایی بر چوب، ماده رنگ‌زای سیاهی که از مستعمرات جدید نیز وارد می‌شود، ممکن است تأثیری بر این تمایل شهری به رنگ داشته باشد. و همچنین کاتولیک مذهبی پادشاهان بعدی (به ویژه فیلیپ دوم، سوم، و چهارم و چارلز) دوم) که تا حدودی از خودنمایی بیش از حد خودداری کردند.

با این وجود، توصیف جشن‌ها در طول قرن‌های شانزدهم و هفدهم نشان می‌دهد که در روزهای تعطیل، کسانی که می‌توانستند این کار را انجام دهند، اغلب لباس‌های ابریشمی با رنگ‌های روشن می‌پوشیدند.

نکته

قوانین تجمیع اسپانیا تلاش های جدی برای محدود کردن زیاده روی در مصرف کالاهای تجملاتی و تدوین تمایز بین نجیب و بورژوا به منظور حفاظت از اقتصاد اسپانیا و اخلاق اسپانیایی انجام دادند.

اشاره به لباس مناسب برای مسیحیان و غیر مسیحیان که در اولین قوانین از سال 1252 به بعد اعلام شد. پس از اخراج یهودیان در پایان قرن پانزدهم و مورها در آغاز قرن هفدهم متوقف شد. در تمام این دوره، چنین قوانینی برای فقرا و به حاشیه رانده‌هایی که پارچه‌های رنگ‌نشده ارزان قیمتی به رنگ‌های قهوه‌ای، خاکستری یا سفید می‌پوشیدند، چندان ارتباطی نداشت. بنابراین آنها لقب “مردم لباس قهوه ای” را به دست آوردند (  (gente de ropa parda ). که بلافاصله آنها را از مافوق اجتماعی خود متمایز کرد ( gente de ropa negra ).

تفسیر خارجی هایی که از اسپانیا بازدید می کنند از لباس اسپانیایی

تفسیر خارجی هایی که از اسپانیا بازدید می کنند از لباس اسپانیایی به شرح زیر است:

لباس اسپانیایی در اواسط قرن شانزدهم

«زن‌ها معمولاً مانند مردان مشکی می‌پوشند. و تمام شال (مانتو) را روی سر می‌بندند. و وقتی چادر را روی صورت نمی‌بندند یقه‌های بلند می‌بندند. با روف‌های بزرگ؛ و از آرایش [بیش از حد] استفاده می‌کنند…» کامیلو بورگزه در سال 1594 در بازدید از مادرید. (به نقل از گارسیا مرکادال، ص 112)

لباس اسپانیایی در اواسط قرن هجدهم

“بانوان از هر سطحی که به کلیسا بروند تسبیح‌های خویش را بر روی دستان خویش می‌بندند. و اغلب به گونه‌ای که هر بدنی آنها را مشاهده کند. آنها بخشی از لباس کلیسایی آنها می‌باشند. برای مردان جوان تسبیح های خوب را به عزیزانشان تقدیم می کنند. زنان با هر شرایطی که باشند، هرگز به کلیسا نمی روند، مگر با باسکینا و مانتیل. و مانتیلا حجابی است که سر و قسمت بالای بدن خود را پنهان می کند. و اگر چادر خود را بالا نبرند، همانطور که برخی از آنها هم در کلیسا و هم در خیابان انجام می دهند، مشکل است. غیرممکن نیست، حتی برای شوهران که زنان خود را بشناسند.» (براتی، ص 421).

لباس اسپانیایی در اواسط قرن بیستم

تفاوت‌های لباس‌های منطقه‌ای قابل توجه است. به جز لباس آشنای اندلس با شانه‌های بلند، مانتیل، بالاتنه بدون آستین، و دامن‌های گشاد با لکه‌های سفید بزرگ، می‌توان گفت که تقریباً تمام لباس‌های منطقه‌ای اسپانیا به وضوح نفوذ مورها را آشکار می ‌کنند. (بوش، ص 69).